Beste heer, mevrouw,
Allereerst bedankt voor het bezoeken van deze website. Ik hoop dat ik u kan vermaken met mijn (oude) blogposts over van alles, nog wat en minder verwante zaken. U moet weten dat mijn interesse in taal soms wat doorschiet en dat mijn humor nogal verdord kan zijn. Houd u daar alstublieft rekening mee.
Misschien dat u mij al kent. In dat geval zult u denken: hoezo is De blog van Chris voor de zoveelste keer tot leven gewekt? En hoezo zie ik op deze pagina alleen maar ouwe meuk staan? Waarop ik dan kan antwoorden met: omdat ik weer zin heb om te schrijven, en omdat ik die ouwe meuk toch ergens kwijt moet. Dan maar voor het oog van de wereld…
Kent u mij nog niet? Dan wil ik u allereerst complimenteren met het feit dat u zover hebt doorgelezen in een tekst die ogenschijnlijk kant noch wal raakt. Ik ben Christiaan. Vroeger was ik journalist, tegenwoordig ambtenaar. Vroeger schreef ik mij een slag in de rondte, tegenwoordig richt ik mijn schrijverskunst vooral op ambtelijke nota’s en notities die in beperkte kring worden gelezen. Sinds kort voel ik echter sterk de behoefte om weer korte stukjes voor een breed publiek te schrijven. Over van alles, nog wat, ja, u begrijpt waar ik heen wil.
Het is alweer ruim twee jaar geleden dat ik een blogpost heb geschreven (deze open brief uiteraard niet meegerekend). Hoewel het bloed kruipt waar het niet gaan kan en er om de haverklap nieuwe ideeën voor blogposts in mijn brein verschijnen (als pop-up-winkels in hipstersteden), betekent dit niet dat ik elke dag of week een tekst op papier krijg. Mede daarom (en omdat ik daadwerkelijk geen ander virtueel archief heb) zal ik de komende tijd bij tijd en wijlen oude blogposts herplaatsen, ter lering ende vermaeck.
Dat neemt niet weg dat het natuurlijk wel mijn bedoeling is dat ik u van nieuwe hersenspinsels voorzie. Dat beloof ik u. Geregeld, maar zonder bepaalde regelmaat.
Voor nu in ieder geval alvast bedankt voor uw bezoek en – indien u bekend bent met mijn eerdere werk – welkom terug. Ik hoop dat u net zoveel plezier beleeft aan het lezen van mijn teksten, als ik aan het schrijven ervan.
Hoogachtend,
Chris